Η όραση με ακτίνες Χ κάνει τις λήψεις των JWSTs του Cosmos ακόμα πιο όμορφες
Μερικές από τις πρώτες εικόνες που τραβήχτηκαν από το JWST έχουν ανανεωθεί με τη βοήθεια δεδομένων από το Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra της NASA – και μπορεί να είναι μόνο μερικές από τις πιο όμορφες φωτογραφίες μέχρι σήμερα.
Οι ψυχεδελικές εικόνες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα είναι το προϊόν του συνδυασμού της υπέρυθρης όρασης του JWST με την όραση ακτίνων Χ του Chandra. Όχι μόνο είναι εντυπωσιακά οπτικά, αλλά αυτή η συνεργασία έχει επίσης αναδείξει μερικά νέα αστρονομικά χαρακτηριστικά που δεν έχουν εκτιμηθεί πριν.
Μία από τις εικόνες (που φαίνεται παραπάνω) δείχνει τον γαλαξία Cartwheel, έναν γαλαξία περίπου 500 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά που απέκτησε το χαρακτηριστικό του σχήμα από μια σύγκρουση με έναν άλλο μικρότερο γαλαξία περίπου πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ακτίνες Χ του Chandra μπορούν να φανούν σε μπλε και μοβ, απεικονίζοντας το υπερθερμασμένο αέριο του γαλαξία, τα αστέρια νετρονίων και τις μαύρες τρύπες που τραβούν υλικό από τα συνοδευτικά αστέρια. Εν τω μεταξύ, τα υπέρυθρα δεδομένα του JWST εμφανίζονται με κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο και μπλε, γεγονός που τονίζει τους δύο μικρότερους συνοδό γαλαξίες του και το ευρύτερο φόντο άλλων μακρινών γαλαξιών.
Ένα άλλο στιγμιότυπο (παραπάνω) δείχνει το ασυνήθιστο σχήμα του Κουιντέτο του Stephan, μια συμπαγή ομάδα γαλαξιών που αποτελείται από πέντε γαλαξίες. Αυτή η τελευταία εικόνα που απεικονίζει δείχνει λεπτομέρειες που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ αυτού του βαριά μελετημένου γαλαξία.
Εδώ, τα δεδομένα του JWST (που εμφανίζονται με κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε) δείχνουν σαρωτικές ουρές αερίου και εκρήξεις σχηματισμού αστεριών. Τα δεδομένα Chandra (ανοιχτό μπλε) αποκάλυψαν επίσης ένα ωστικό κύμα υπερθερμασμένου αερίου που δημιουργήθηκε από τους γαλαξίες που περνούν από τους άλλους με ταχύτητα περίπου 3,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (2 εκατομμύρια μίλια) την ώρα.
Η εικόνα του Κουιντέτο του Στέφαν χρησιμοποίησε επίσης παλαιότερα υπέρυθρα δεδομένα από το πλέον αποσυρθέν διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA (κόκκινο, πράσινο, μπλε).
Στη συνέχεια, βλέπουμε το σμήνος γαλαξιών SMACS J0723 (εικόνα παραπάνω), που βρέθηκε περίπου 4,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Τα σμήνη γαλαξιών όπως αυτό περιέχουν τόνους υπερθερμασμένου αερίου, όπως φαίνεται με μπλε από τα δεδομένα του Chandra στο κέντρο της εικόνας.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, υπάρχει η εικόνα (κάτω) NGC 3324, γνωστός και ως Κοσμικοί βράχοι του νεφελώματος Carina, ένα τεράστιο σκέλος αερίου και σκόνης όπου γεννιούνται τα αστέρια. Το JWST κυκλοφόρησε μια υπέροχη έγχρωμη εικόνα αυτού του νεφελώματος τον Ιούλιο του 2022, αλλά τα δεδομένα του Chandra αποκαλύπτουν μερικές νέες πηγές ακτίνων Χ (ροζ). Οι ακτίνες Χ των νεαρών αστεριών είναι πολύ πιο φωτεινές από τα παλιά αστέρια, δίνοντας στους αστρονόμους μια ιδέα για το πότε μπορεί να έχουν σχηματιστεί.