Τι κάνουν οι ρίγες σε μια ζέβρα;

Οι ρίγες στις ζέβρες είναι όμορφες και κομψές και αποτελούν ένα από τα κύρια σημάδια αναγνώρισης μεταξύ τους.Το πιο σημαντικό, σχηματίζουν ένα προστατευτικό χρώμα για να προσαρμόζονται στο περιβάλλον, το οποίο είναι ένα σημαντικό μέσο άμυνας για τη διασφάλιση της επιβίωσής τους. Στα ανοιχτά λιβάδια και τις ερήμους, οι σκούρες καφέ και λευκές ρίγες, κάτω από το φως του ήλιου ή το φως του φεγγαριού, αντανακλούν το φως διαφορετικά και παίζουν ρόλο στο να θολώνουν ή να διασκορπίζουν το περίγραμμα του σώματός τους. Αυτή η προστατευτική επίδραση της μη εύκολης έκθεσης του στόχου είναι πολύ ευεργετική για το ίδιο το ζώο.

Μελέτες των τελευταίων ετών πιστεύουν επίσης ότι οι ρίγες στις ζέβρες μπορούν να αποσπάσουν και να αποδυναμώσουν την προσοχή των μυγών που τσιμπούν στα λιβάδια, κάτι που τις εμποδίζει να δαγκώσουν. Αυτό το έντομο είναι φορέας για τη διάδοση της ασθένειας του ύπνου. Συχνά δαγκώνουν άλογα, αντιλόπες και άλλα μονόχρωμα ζώα, αλλά σπάνια απειλούν τη ζωή των ζέβρες. Αυτό το προστατευτικό χρώμα σχηματίζεται σταδιακά από τη μακροχρόνια προσαρμογή στο περιβάλλον και τη φυσική επιλογή, επειδή υπήρχαν μερικές ζέβρες με δυσδιάκριτες ρίγες στην ιστορία. Λόγω των προφανών στόχων τους, εκτέθηκαν εύκολα σε φυσικούς εχθρούς, κυνηγήθηκαν και σκοτώθηκαν και τελικά εξαφανίστηκε Σταδιακά εξαφανίστηκε στη διαδικασία της βιολογικής εξέλιξης. Μόνο εκείνα τα είδη με ευδιάκριτες και εμφανείς ρίγες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

Τα ανθρώπινα όντα έχουν εμπνευστεί από αυτό το φαινόμενο και εφάρμοσαν την αρχή των προστατευτικών χρωματικών λωρίδων στις θαλάσσιες επιχειρήσεις, βάφοντας πολεμικά πλοία με χρώματα παρόμοια με τις ρίγες ζέβρας, ώστε να θολώνουν την όραση του αντιπάλου, να κρύβονται και να μπερδεύουν τον εχθρό.