Γιατί ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας φαίνονται γαλαζοπράσινα;

Ούτε πλανήτες ούτε φεγγάρια εκπέμπουν το δικό τους φως. Η λάμψη τους προέρχεται εξ ολοκλήρου από την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός. Με αυτόν τον τρόπο, τα χρώματά τους θα πρέπει να είναι ίδια, αλλά δεν είναι. Οι αστρονόμοι που είναι εξοικειωμένοι με τον έναστρο ουρανό μπορούν αμέσως να τα ξεχωρίσουν από την ομάδα των άστρων με τα αντίστοιχα ειδικά τους χρώματα:τη λάμψη της Αφροδίτης, το φλογερό κόκκινο του Άρη και το κιτρινωπό και ελαφρώς γαλακτώδες λευκό του Δία και του Κρόνου. Τα διαφορετικά χρώματα των πλανητών σχετίζονται με την ατμοσφαιρική τους σύνθεση και τις επιφανειακές τους ιδιότητες. Το πυκνό διοξείδιο του άνθρακα και τα σύννεφα στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης απορροφούν το μπλε μέρος του ηλιακού φωτός, έτσι αντανακλά περισσότερο πορτοκαλί φως, δείχνοντας φυσικά ένα χρυσαφί χρώμα. Ο Άρης έχει μια λεπτή ατμόσφαιρα και χαμηλή βαρύτητα, αλλά οι «καταιγίδες σκόνης» που «σαρώνουν τον κόσμο» συχνά κυλούν τα πορτοκαλοκόκκινα οξείδια στην επιφάνεια ψηλά στον ουρανό, δίνοντάς του ένα κόκκινο πρόσωπο. Οι ατμόσφαιρες του Δία και του Κρόνου είναι πλούσιες σε υδρογόνο και ήλιο και γίνονται μοναδικές.

Ωστόσο, μεταξύ των εννέα πλανητών, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας έχουν διαφορετική χροιά:φαίνονται μπλε-πράσινα σε ένα τηλεσκόπιο. Αυτό καθορίζεται από την ατμοσφαιρική τους σύνθεση. Αποδεικνύεται ότι οι ατμόσφαιρες του Ουρανού και του Ποσειδώνα είναι πλούσιες σε μεθάνιο και το μεθάνιο έχει ισχυρή επίδραση απορρόφησης στο κόκκινο και πορτοκαλί φως στο ηλιακό φως. Με αυτόν τον τρόπο, τα κύρια συστατικά του ηλιακού φωτός που αντανακλάται από τις ατμόσφαιρες αυτών των δύο πλανητών είναι το μπλε και το πράσινο φως και φαίνονται μπλε-πράσινο.