bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Απειλούμενα φυτά των Φιλιππίνων

Κοιτάξτε τις Φιλιππίνες σε έναν παγκόσμιο χάρτη και θα δείτε ένα ένδοξο αρχιπέλαγος. Τα χιλιάδες νησιά και τα γύρω νερά της χώρας είναι πλούσια σε βιοποικιλότητα, από άγρια ​​ζώα μέχρι ιθαγενή φυτά. Τα εκτεταμένα τροπικά δάση και τα λιβάδια, καθώς και το τροπικό κλίμα δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για να ευδοκιμήσουν πολλά είδη φυτών. Αλλά μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι πολλά από τα φυτά των Φιλιππίνων, πολλά από τα οποία είναι ενδημικά, αντιμετωπίζουν προβλήματα. Από τα 97 είδη φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση, τα 57 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.

TL;DR (Πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα; Δεν έχω διαβάσει)

Τα Mangifera odorata, Kibatalia puberula και Phalaenopsis lindenii είναι μερικά από τα απειλούμενα είδη φυτών των Φιλιππίνων. Τα κρίσιμα απειλούμενα είδη περιλαμβάνουν τα Dendrobium schuetzei, Alocasia atropurpurea, Hopea philippinensis και Cycas wadei.

Φυτική βιοποικιλότητα στις Φιλιππίνες

Τα φυτά αποτελούν σημαντικό κομμάτι της βιοποικιλότητας μιας περιοχής. Είναι ζωτικής σημασίας για τα οικοσυστήματα και αποτελούν βασικούς πόρους τόσο για την άγρια ​​ζωή όσο και για τον άνθρωπο. Οι Φιλιππίνες φιλοξενούν από 10.000 έως 14.000 είδη φυτών. Από αυτά, περισσότερα από τα μισά είναι ενδημικά της χώρας, που σημαίνει ότι βρίσκονται μόνο στις Φιλιππίνες και πουθενά αλλού. Οι Φιλιππίνες κατέχουν περίπου το πέντε τοις εκατό των φυτικών ειδών της γης και κατατάσσονται στην πέμπτη θέση στον κόσμο για τον συνολικό αριθμό των φυτικών ειδών που υπάρχουν στη χώρα.

Είδη φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση

Είδη ή υποείδη των οποίων η επιβίωση στη φύση βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω των υπαρχουσών απειλών ονομάζονται είδη υπό εξαφάνιση. Στις Φιλιππίνες, μερικά από αυτά τα απειλούμενα φυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Mangifera odorata :Γνωστό και ως μάνγκο huani ή kuini, αυτό το φυτό μπορεί να βρεθεί και σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
  • Kibatalia puberula :Ένα μικρό αειθαλές δέντρο που βρίσκεται μόνο στο νησί Samar στις Φιλιππίνες.
  • Phalaenopsis lindenii :Μια ορχιδέα με λευκά πέταλα με απόχρωση απαλού ροζ ή λεβάντας.

Είδη φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση

Τα είδη που αντιμετωπίζουν πολύ υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης στη φύση στο άμεσο μέλλον ταξινομούνται ως άκρως απειλούμενα. Μερικά από τα άκρως απειλούμενα είδη φυτών των Φιλιππίνων περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Dendrobium schuetzei :Είδος ορχιδέας με λευκά άνθη, που συναντάται μόνο στο νησί Μιντανάο.
  • Alocasia atropurpurea :Ενδημικό μικρό φυτό με μεγάλα φύλλα.
  • Hopea philippinensis :Ένα μικρό δέντρο τροπικού δάσους.
  • Cycas wadei :Ένα μικρό δέντρο που μοιάζει με φοίνικα.

Απειλές για την επιβίωση των ειδών

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι η κύρια απειλή για τα φυτικά είδη στις Φιλιππίνες. Λιβάδι και τροπικά δάση καταστρέφονται προς όφελος της κατασκευής νέων οικιστικών περιοχών, βιομηχανικών κόμβων και δρόμων και αυτοκινητοδρόμων. Η εκπαίδευση και η αειφόρος ανάπτυξη θα μπορούσαν να είναι δύο από τα κλειδιά για τη διάσωση των απειλούμενων ειδών φυτών των Φιλιππίνων και τη διατήρηση της άφθονης βιοποικιλότητας της χώρας.


Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Entamoeba Histolytica και Giardia Lamblia

Η κύρια διαφορά μεταξύ Entamoeba histolytica και Γιάρντια λάμπλια είναι ότι Ε. histolytica είναι ένας εξαιρετικά λοιμογόνος και διεισδυτικός οργανισμός που προκαλεί αμοιβίαση ενώ ο G. λάμπλια προκαλεί γιαρδίαση με σοβαρή οξεία διάρροια έως χρόνια διάρροια. Ε. histolytica και G. λάμπλια είναι δ

Πώς χρησιμοποιούνται τα πλασμίδια στη γενετική μηχανική

Τα πλασμίδια είναι ένας τύπος εξωχρωμοσωμικών, κυκλικών μορίων DNA που βρίσκονται σε βακτήρια και σε αρκετούς τύπους ευκαρυωτών. Είναι ένας τύπος αυτοαντιγραφόμενων μορίων μέσα σε ένα κύτταρο και είναι ανεξάρτητα από το γονιδιωματικό DNA. Ως εκ τούτου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φορείς ξένων θραυ

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Euryhaline και Stenohaline

Η κύρια διαφορά μεταξύ ευρυαλίνης και στενοαλίνης είναι ότι οι οργανισμοί ευρυαλίνης μπορούν να προσαρμοστούν σε ένα ευρύ φάσμα αλατοτήτων, ενώ οι οργανισμοί στενοαλίνης μπορούν να προσαρμοστούν μόνο σε ένα στενό εύρος αλατοτήτων. Επιπλέον, οι ευρυαλινικοί οργανισμοί μπορούν να επιβιώσουν είτε σε γλ