Οι εφιάλτες μπορούν να σωπάσουν με μια μόνο χορδή πιάνου, ανακαλύπτουν οι επιστήμονες
Χρησιμοποιώντας μη επεμβατικές τεχνικές για να χειριστούμε τα συναισθήματά μας, ίσως είναι δυνατό να περιορίσουμε τη φρίκη που μαστίζει τον ύπνο μας.
Μια μελέτη που διεξήχθη σε 36 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με διαταραχή εφιάλτη έδειξε ότι ένας συνδυασμός δύο απλών θεραπειών μείωσε τη συχνότητα των άσχημων ονείρων τους.
Οι επιστήμονες κάλεσαν τους εθελοντές να ξαναγράψουν τους πιο συχνούς εφιάλτες τους με θετικό φως και στη συνέχεια να παίξουν ήχο που σχετίζεται με θετικές εμπειρίες καθώς κοιμόντουσαν.
«Υπάρχει σχέση μεταξύ των τύπων συναισθημάτων που βιώνονται στα όνειρα και της συναισθηματικής μας ευεξίας», λέει ο ψυχίατρος Λάμπρος Περόγαμβρος των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων της Γενεύης και του Πανεπιστημίου της Γενεύης στην Ελβετία.
"Με βάση αυτή την παρατήρηση, είχαμε την ιδέα ότι θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους χειραγωγώντας τα συναισθήματα στα όνειρά τους. Σε αυτή τη μελέτη, δείξαμε ότι μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό των συναισθηματικά πολύ δυνατών και πολύ αρνητικών ονείρων σε ασθενείς που υποφέρουν από εφιάλτες." /P>
Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από εφιάλτες, οι οποίοι δεν είναι πάντα μια απλή περίπτωση μερικών κακών ονείρων. Οι εφιάλτες συνδέονται επίσης με τον κακής ποιότητας ύπνο, ο οποίος με τη σειρά του συνδέεται με μια ολόκληρη πληθώρα άλλων προβλημάτων υγείας.
Ο κακός ύπνος μπορεί επίσης να αυξήσει το άγχος, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε αϋπνία και εφιάλτες. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι εφιάλτες και οι διαταραχές ύπνου έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης παγκόσμιας πανδημίας SARS-CoV-2.
Δεδομένου ότι δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά γιατί, ή ακόμα και πώς, ο εγκέφαλός μας δημιουργεί όνειρα ενώ κοιμόμαστε, η αντιμετώπιση των χρόνιων εφιαλτών είναι κάτι σαν πρόκληση.
Μια μη επεμβατική μέθοδος είναι η θεραπεία πρόβας με εικόνες, στην οποία οι ασθενείς ξαναγράφουν τους πιο οδυνηρούς και συχνούς εφιάλτες τους για να τους δώσουν ένα αίσιο τέλος. Στη συνέχεια, «κάνουν πρόβες» λέγοντας στον εαυτό τους αυτή την ξαναγραμμένη ιστορία, προσπαθώντας να αντικαταστήσουν τον εφιάλτη.
Αυτή η μέθοδος μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των εφιαλτών, αλλά η θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική για όλους τους ασθενείς.
Το 2010, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η αναπαραγωγή ήχων που οι άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί να συσχετίζουν με ένα συγκεκριμένο ερέθισμα, ενώ αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται, βοηθά στην ενίσχυση της μνήμης αυτού του ερεθίσματος. Αυτό έχει ονομαστεί στοχευμένη επανενεργοποίηση μνήμης (TMR) και ο Perogamvros και οι συνεργάτες του ήθελαν να ανακαλύψουν εάν θα μπορούσε να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με πρόβα με εικόνες (IRT).
Αφού οι συμμετέχοντες της μελέτης συμπλήρωσαν ένα ημερολόγιο ονείρων και ύπνου για δύο εβδομάδες, οι εθελοντές έλαβαν όλοι μία μόνο συνεδρία IRT. Σε αυτό το σημείο, η μισή ομάδα υποβλήθηκε σε μια συνεδρία TMR, δημιουργώντας μια σύνδεση μεταξύ μιας θετικής εκδοχής των εφιαλτών τους και ενός ήχου.
Το άλλο μισό χρησίμευσε ως ομάδα ελέγχου, που φανταζόταν μια λιγότερο φρικτή εκδοχή ενός εφιάλτη χωρίς να εκτεθεί σε θετικούς ήχους.
Και οι δύο ομάδες έλαβαν ένα ακουστικό ύπνου που έπαιζε τον ήχο –τη χορδή πιάνου C69– ενώ κοιμόντουσαν, κάθε 10 δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, όταν ήταν πιο πιθανό να εμφανιστούν εφιάλτες.
Οι ομάδες αξιολογήθηκαν μετά από δύο εβδομάδες πρόσθετων εγγραφών στο ημερολόγιο και στη συνέχεια ξανά μετά από τρεις μήνες χωρίς κανένα είδος θεραπείας.
Στην αρχή της μελέτης, η ομάδα ελέγχου είχε, κατά μέσο όρο, 2,58 εφιάλτες την εβδομάδα και η ομάδα TMR είχε κατά μέσο όρο 2,94 εβδομαδιαίους εφιάλτες. Μέχρι το τέλος της μελέτης, η ομάδα ελέγχου μειώθηκε στους 1,02 εβδομαδιαίους εφιάλτες, ενώ η ομάδα TMR είχε πέσει σε μόλις 0,19. Ακόμη πιο ελπιδοφόρα, η ομάδα TMR ανέφερε αύξηση στα χαρούμενα όνειρα.
Στην τρίμηνη παρακολούθηση, οι εφιάλτες είχαν αυξηθεί ελαφρώς και στις δύο ομάδες, σε 1,48 και 0,33 την εβδομάδα αντίστοιχα. Ωστόσο, αυτή εξακολουθεί να είναι μια εντυπωσιακή μείωση της συχνότητας των εφιαλτών, είπαν οι ερευνητές, προτείνοντας ότι η χρήση TMR για την υποστήριξη της IRT οδηγεί σε μια πιο αποτελεσματική θεραπεία.
"Μας εξέπληξε θετικά το πόσο καλά οι συμμετέχοντες σεβάστηκαν και ανέχτηκαν τις διαδικασίες της μελέτης, για παράδειγμα κάνοντας πρόβα θεραπείας με εικόνες κάθε μέρα και φορώντας την κορδέλα ύπνου κατά τη διάρκεια της νύχτας", λέει ο Περόγαμβρος.
"Παρατηρήσαμε μια γρήγορη μείωση των εφιαλτών, μαζί με τα όνειρα να γίνονται συναισθηματικά πιο θετικά. Για εμάς, τους ερευνητές και τους κλινικούς γιατρούς, αυτά τα ευρήματα είναι πολλά υποσχόμενα τόσο για τη μελέτη της συναισθηματικής επεξεργασίας κατά τον ύπνο όσο και για την ανάπτυξη νέων θεραπειών."
Η έρευνα της ομάδας δημοσιεύτηκε στο Current Biology .
