bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Ομοιοπολικοί και ιοντικοί δεσμοί


Ένας χημικός δεσμός είναι ένας δεσμός που σχηματίζεται μεταξύ δύο ιόντων, ατόμων και μορίων που βοηθά στο σχηματισμό διαφόρων τύπων χημικών ενώσεων. Διάφορα είδη δεσμών μπορεί να σχηματιστούν λόγω ηλεκτροστατικών δυνάμεων (συμβαίνει μεταξύ φορτίων αντίθετα στη φύση). Φαίνεται επίσης σε ιοντικούς δεσμούς. Γενικά, οι δεσμοί σχηματίζονται με κοινή χρήση ηλεκτρονίων (που παρατηρούνται γενικά σε ομοιοπολικούς δεσμούς).

Η αντοχή των δεσμών ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο τους. Οι ισχυροί δεσμοί, επίσης γνωστοί και οι πρωτογενείς δεσμοί περιλαμβάνουν ομοιοπολικούς, ιοντικούς και μεταλλικούς δεσμούς. Οι αδύναμοι δεσμοί είναι επίσης γνωστοί ως δευτερεύοντες δεσμοί. Παραδείγματα δευτερογενών δεσμών περιλαμβάνουν τις αλληλεπιδράσεις διπόλου-διπόλου, τους δεσμούς υδρογόνου και τις δυνάμεις του Λονδίνου.

Ομοιοπολικοί δεσμοί

Οι ομοιοπολικοί δεσμοί σχηματίζονται ως αποτέλεσμα της σύνδεσης ατόμων που μοιράζονται ζεύγη ηλεκτρονίων. Τα άτομα συνδέονται ομοιοπολικά μεταξύ τους για να επιτύχουν μεγαλύτερη σταθερότητα, μέσω του σχηματισμού ενός πλήρους κελύφους ηλεκτρονίων. Πραγματοποιείται ανταλλαγή ηλεκτρονίων που έχει ως αποτέλεσμα την πλήρωση ηλεκτρονίων στο εξωτερικό περίβλημα των ατόμων και τελικά την απόκτηση σταθερότητας.

Σύμφωνα με τον κανόνα της οκτάδας, τα άτομα σε μια κύρια ομάδα στοιχείων πρέπει να συνδέονται έτσι ώστε όλα τα άτομα να περιέχουν οκτώ ηλεκτρόνια στο εξωτερικό κέλυφος/κέλυφος σθένους και έτσι να αποκτήσουν την ηλεκτρονική διαμόρφωση ευγενούς αερίου. Στην περίπτωση των ομοιοπολικών δεσμών, τα άτομα μοιράζονται γενικά τα ηλεκτρόνια τους, έτσι ώστε τα άτομα που εμπλέκονται στον ομοιοπολικό δεσμό να ακολουθούν τον κανόνα της Οκτάδας και να επιτυγχάνουν σταθερότητα επιτυγχάνοντας την πλησιέστερη διαμόρφωση ευγενών αερίων.

Διαφορετικά άτομα συνδυάζονται μεταξύ τους με διαφορετικούς τρόπους. Η κοινή χρήση ηλεκτρονίων και η επίτευξη διαμόρφωσης ευγενών αερίων χάρη στον κανόνα της οκτάδας έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό ομοιοπολικού δεσμού. Αυτού του είδους οι ιδιότητες παρουσιάζονται από τα αμέταλλα και τα μέταλλα Η+ χρειάζονται γενικά τουλάχιστον τέσσερα ηλεκτρόνια για να αποκτήσουν διαμόρφωση ευγενούς αερίου, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο λόγω της συμμετοχής υψηλής ενέργειας.

Με βάση τον αριθμό των ζευγών ηλεκτρονίων που μοιράζονται τα άτομα μεταξύ τους, υπάρχουν τρεις τύποι ομοιοπολικών δεσμών:

  • Μοναδικός δεσμός:Ένα ζεύγος ηλεκτρονίων μοιράζεται μεταξύ των ατόμων.
  • Διπλός δεσμός:Δύο ζεύγη ηλεκτρονίων μοιράζονται μεταξύ των ατόμων.
  • Τριπλός δεσμός:Τρία ζεύγη ηλεκτρονίων μοιράζονται μεταξύ των ατόμων.

Ιωνικός δεσμός

Ο ιονικός δεσμός, γνωστός και ως «ηλεκτροσθενής δεσμός» σχηματίζεται γενικά από τη δύναμη της ηλεκτροστατικής έλξης (λόγω των αντίθετα φορτισμένων ιόντων που σχηματίζουν έναν χημικό δεσμό). Αυτού του είδους οι δεσμοί σχηματίζονται όταν τα ηλεκτρόνια από τη στιβάδα σθένους ενός ατόμου μεταφέρονται μόνιμα σε ένα άλλο άτομο. Το άτομο που χάνει ηλεκτρόνια μετατρέπεται σε ιόντα θετικού φορτίου (κατιόντα) και αυτά που αποκτούν ηλεκτρόνια γίνονται αρνητικά φορτισμένα ιόντα (ανιόντα). Ο ιονικός δεσμός παρατηρείται γενικά μεταξύ αλκαλιμετάλλων, μετάλλων αλκαλικών γαιών και μη μετάλλων.

Στα ιοντικά κρυσταλλικά στερεά, οι ηλεκτροστατικές δυνάμεις έλξης μεταξύ αντίθετων φορτίων και η δύναμη απώθησης μεταξύ παρόμοιων φορτίων διαχειρίζονται τα ιόντα με τρόπο ώστε κάθε θετικό ιόν να περιβάλλεται από αρνητικά ιόντα και αντίστροφα. Τα ιόντα είναι διατεταγμένα έτσι ώστε το θετικό και το αρνητικό φορτίο τοποθετούνται εναλλάξ και τείνουν να ισορροπούν το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα το συνολικό φορτίο ολόκληρης της ουσίας να μηδενίζεται. Η ηλεκτροστατική δύναμη δεν μπορεί να αγνοηθεί εδώ. Οι ενώσεις που περιλαμβάνουν ιοντικούς δεσμούς είναι γενικά σκληρές και μη πτητικές στη φύση τους. Υπάρχουν τρεις τύποι ιοντικών δεσμών που σχηματίζονται:

  • Χλωριούχο νάτριο
  • Φωσφορικό κάλιο
  • Φωσφορικό μαγνήσιο

Διαφορά μεταξύ ομοιοπολικών και ιοντικών δεσμών:

IONIC BOND

  • Σχηματίζεται από την πλήρη μεταφορά ηλεκτρονίων.

  • Οι ενώσεις που σχηματίζονται από ιοντικούς δεσμούς βρίσκονται γενικά σε στερεές καταστάσεις

  • Οι ενώσεις έχουν υψηλό σημείο τήξης και βρασμού.

  • Είναι γενικά διαλυτά στο νερό

  • Είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού τόσο σε λειωμένο όσο και σε υδατικό διάλυμα.

ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

  • Σχηματίζεται με την κοινή χρήση ηλεκτρονίων μεταξύ των ατόμων.

  • Οι ενώσεις που σχηματίζονται από ομοιοπολικούς δεσμούς βρίσκονται και στις τρεις (στερεές, υγρές και αέριες) καταστάσεις.

  • Έχουν χαμηλά σημεία τήξης και βρασμού.

  • Γενικά είναι αδιάλυτα στο νερό.

  • Είναι μονωτές τόσο σε λιωμένη όσο και σε υδατική κατάσταση.

Συμπέρασμα

Οι ιοντικοί δεσμοί και οι ομοιοπολικοί δεσμοί είναι οι δύο κύριοι τύποι χημικών δεσμών. Οι ιδιότητες που δείχνουν αυτοί οι δύο δεσμοί είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Οι ιονικοί δεσμοί σχηματίζονται με τη μόνιμη μεταφορά ηλεκτρονίων από το ένα άτομο στο άλλο, ενώ στην περίπτωση των ομοιοπολικών δεσμών, λαμβάνει χώρα η κοινή χρήση ηλεκτρονίων μεταξύ των δύο ατόμων.





Διαφορά μεταξύ φυλλικού οξέος και φυλλικού οξέος

Κύρια διαφορά – Φολικό οξύ και φυλλικό οξύ Το φυλλικό οξύ είναι μια ομάδα υδατοδιαλυτών βιταμινών, γενικά γνωστή ως Β9. Αντιπροσωπεύει διάφορα παράγωγα τετραϋδροφυλλικού (THF), τα οποία απαντώνται φυσικά σε τρόφιμα όπως το σπανάκι, τα σπαράγγια, το μπρόκολο, τα εσπεριδοειδή. Φασόλια, μπιζέλια, φακές

Ιδιότητες της Ακτινοβολίας

Η ακτινοβολία είναι ένα είδος ενέργειας που προέρχεται από κάπου και ταξιδεύει μέσω της ύλης ή του χώρου. Το φως και η θερμότητα είναι και τα δύο παραδείγματα ακτινοβολίας. Επειδή έχει αρκετή ενέργεια για να πάρει ένα ηλεκτρόνιο από ένα άτομο και να το μετατρέψει σε ιόν. Ιδιότητες της ακτινοβολίας:

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του μεταβολισμού της γλυκόζης και της φρουκτόζης

Η κύρια διαφορά μεταξύ του μεταβολισμού της γλυκόζης και της φρουκτόζης είναι ότι η γλυκόζη μπορεί εύκολα να εισέλθει στη γλυκόλυση, ενώ η φρουκτόζη μετατρέπεται πρώτα στα υποπροϊόντα της γλυκόλυσης, τα οποία στη συνέχεια υφίστανται κυτταρική αναπνοή εισερχόμενη μέσω του κύκλου του Krebs. Επιπλέον,