bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Διαφορά μεταξύ ηλεκτρολυτών και μη ηλεκτρολυτών

Κύρια διαφορά – Ηλεκτρολύτες έναντι μη ηλεκτρολυτών

Οι χημικές ενώσεις μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες ανάλογα με την ικανότητά τους να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω του υδατικού τους διαλύματος. Αυτές οι δύο κατηγορίες είναι οι ηλεκτρολύτες και οι μη ηλεκτρολύτες. Οι ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις που μπορούν να διαλυθούν στο νερό σχηματίζοντας ιόντα. Αυτά τα ιόντα μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω του διαλύματος. Οι μη ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις που δεν μεταφέρουν ηλεκτρισμό όταν διαλύονται στο νερό. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν σχηματίζουν ιόντα όταν διαλύονται στο νερό. Η κύρια διαφορά μεταξύ ηλεκτρολυτών και μη ηλεκτρολυτών είναι ότι οι ηλεκτρολύτες μπορούν να ιονιστούν όταν διαλυθούν στο νερό, ενώ οι μη ηλεκτρολύτες δεν μπορούν να ιονιστούν όταν διαλυθούν στο νερό.

Βασικές περιοχές που καλύπτονται

1. Τι είναι οι ηλεκτρολύτες
      – Ορισμός, Επεξήγηση Ηλεκτρολυτικών Ιδιοτήτων με Παραδείγματα
2. Τι είναι οι Nonelectrolytes
      – Ορισμός, Επεξήγηση Γενικών Ιδιοτήτων με Παραδείγματα
3. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ηλεκτρολυτών και μη ηλεκτρολυτών
      – Σύγκριση βασικών διαφορών

Βασικοί όροι:ανιόντα, κατιόντα, ομοιοπολικές ενώσεις, ηλεκτρολύτες, ιοντικές ενώσεις, ιονισμός, μη ηλεκτρολύτες

Τι είναι οι ηλεκτρολύτες

Οι ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις που μπορούν να διασπαστούν σε ιόντα όταν διαλυθούν στο νερό. Αυτά τα ιόντα μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω αυτού του υδατικού διαλύματος. Για να διασπαστεί στα ιόντα του, ο ηλεκτρολύτης θα πρέπει να είναι μια ιοντική ένωση. Οι ιοντικές ενώσεις αποτελούνται από κατιόντα και ανιόντα.

Όταν διαλύονται στο νερό, αυτές οι ιοντικές ενώσεις μπορούν να σχηματίσουν υδατικά κατιόντα και ανιόντα. Αυτά τα ιόντα διασπείρονται ομοιόμορφα σε όλο το διάλυμα. Τότε το διάλυμα είναι ηλεκτρικά ουδέτερο. Εάν παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα σε αυτό το διάλυμα από έξω, τα ιόντα στο διάλυμα αρχίζουν να κινούνται. Τα κατιόντα μετακινούνται στο ηλεκτρόδιο όπου η πυκνότητα ηλεκτρονίων είναι υψηλή. Τα ανιόντα τείνουν να μετακινούνται προς το άλλο ηλεκτρόδιο. Αυτή η κίνηση των ιόντων δημιουργεί ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του διαλύματος.

Υπάρχουν δύο τύποι ηλεκτρολυτών:ισχυροί ηλεκτρολύτες και ασθενείς ηλεκτρολύτες. Ισχυροί ηλεκτρολύτες ιονίζονται πλήρως στα ιόντα του. Δεν υπάρχουν ουδέτερα μόρια στο υδατικό διάλυμα ενός ισχυρού ηλεκτρολύτη. Οι αδύναμοι ηλεκτρολύτες δεν ιονίζονται πλήρως στα ιόντα του. Επομένως, υπάρχουν επίσης ορισμένα ουδέτερα μόρια στο διάλυμα.

Εικόνα 1:Οι ηλεκτρολύτες χρησιμοποιούνται στις ηλεκτροχημικές τεχνικές

Τα ισχυρά οξέα και οι ισχυρές βάσεις είναι ισχυροί ηλεκτρολύτες, καθώς μπορούν να ιονιστούν πλήρως στο νερό. Μια ένωση δεν πρέπει απαραίτητα να διαλύεται πλήρως στο νερό για να θεωρείται ισχυρός ηλεκτρολύτης. Ορισμένες ενώσεις διαλύονται εν μέρει στο νερό, αλλά είναι ισχυροί ηλεκτρολύτες. Για παράδειγμα, υδροξείδιο του στροντίου, Sr(OH)2 διαλύεται μερικώς στο νερό. Είναι όμως ισχυρός ηλεκτρολύτης αφού η ποσότητα που διαλύεται είναι εντελώς ιονισμένη. Επιπλέον, άλατα όπως NaCl, MgCl2 είναι επίσης ισχυροί ηλεκτρολύτες αφού είναι ιοντικές ενώσεις με υψηλό βαθμό ιοντικών χαρακτηριστικών.

Τα αδύναμα οξέα και οι ασθενείς βάσεις θεωρούνται αδύναμοι ηλεκτρολύτες. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτές οι ενώσεις διασπώνται εν μέρει σε ιόντα. Οι περισσότερες ενώσεις που περιέχουν άζωτο είναι ασθενείς ηλεκτρολύτες. Το νερό θεωρείται επίσης ως αδύναμος ηλεκτρολύτης. Τα μόρια του νερού βρίσκονται σε ισορροπία με ιόντα υδροξυλίου και ιόντα υδρονίου.

Τι είναι οι μη ηλεκτρολύτες

Οι μη ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις των οποίων τα υδατικά διαλύματα δεν μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω του διαλύματος. Αυτές οι ενώσεις δεν υπάρχουν σε ιοντική μορφή. Οι περισσότεροι μη ηλεκτρολύτες είναι ομοιοπολικές ενώσεις. Όταν διαλύονται στο νερό, αυτές οι ενώσεις δεν σχηματίζουν καθόλου ιόντα.

Εικόνα 2:Η ζάχαρη μπορεί να διαλυθεί πλήρως στο νερό, αλλά δεν είναι ηλεκτρολύτης.

Οι περισσότερες ενώσεις άνθρακα, όπως οι υδρογονάνθρακες, δεν είναι ηλεκτρολύτες, επειδή αυτές οι ενώσεις δεν μπορούν να διαλυθούν στο νερό. Ορισμένες ενώσεις όπως η γλυκόζη μπορούν να διαλυθούν στο νερό, αλλά δεν ιονίζονται. Ένα υδατικό διάλυμα γλυκόζης αποτελείται από μόρια γλυκόζης. Επομένως, τα σάκχαρα, τα λίπη και οι αλκοόλες δεν είναι ηλεκτρολύτες. Συνήθως, οι μη ηλεκτρολύτες είναι μη πολικές ενώσεις.

Διαφορά μεταξύ ηλεκτρολυτών και μη ηλεκτρολυτών

Ορισμός

Ηλεκτρολύτες: Οι ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις που μπορούν να διασπαστούν σε ιόντα όταν διαλυθούν στο νερό.

Μη ηλεκτρολύτες: Οι μη ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις των οποίων τα υδατικά διαλύματα δεν μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω του διαλύματος.

Ηλεκτρική αγωγιμότητα

Ηλεκτρολύτες: Οι ηλεκτρολύτες μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω των υδατικών διαλυμάτων τους.

Μη ηλεκτρολύτες: Οι μη ηλεκτρολύτες δεν μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω των υδατικών διαλυμάτων τους.

Χημικός δεσμός

Ηλεκτρολύτες: Οι ηλεκτρολύτες αποτελούνται από ιοντικούς δεσμούς.

Μη ηλεκτρολύτες: Οι μη ηλεκτρολύτες αποτελούνται από ομοιοπολικούς δεσμούς.

Ενώσεις

Ηλεκτρολύτες: Οι ηλεκτρολύτες είναι ιοντικές ενώσεις. Τα οξέα, οι βάσεις και τα άλατα είναι ηλεκτρολύτες.

Μη ηλεκτρολύτες: Οι μη ηλεκτρολύτες είναι ομοιοπολικές ενώσεις. Οι ενώσεις που περιέχουν άνθρακα, το λίπος και η ζάχαρη δεν είναι ηλεκτρολύτες.

Τύποι

Ηλεκτρολύτες: Οι ηλεκτρολύτες μπορούν να βρεθούν ως ισχυροί ηλεκτρολύτες και ως ασθενείς ηλεκτρολύτες.

Μη ηλεκτρολύτες: Οι μη ηλεκτρολύτες δεν μπορούν να βρεθούν ως υδατοδιαλυτές και αδιάλυτες στο νερό ενώσεις.

Συμπέρασμα

Οι ηλεκτρολύτες και οι μη ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις που ονομάζονται ως τέτοιες σύμφωνα με την ικανότητα ή την ανικανότητα να μεταφέρουν ηλεκτρισμό μέσω των υδατικών διαλυμάτων τους. Αυτή η ικανότητα εξαρτάται από τον ιονισμό της ένωσης. Με άλλα λόγια, η ένωση θα πρέπει να διασπαστεί σε ιόντα για να μεταφέρει ηλεκτρισμό μέσω ιόντων. Η κύρια διαφορά μεταξύ ηλεκτρολυτών και μη ηλεκτρολυτών είναι ότι οι ηλεκτρολύτες μπορούν να ιονιστούν όταν διαλυθούν στο νερό, ενώ οι μη ηλεκτρολύτες δεν μπορούν να ιονιστούν όταν διαλυθούν στο νερό.

Εικόνα Ευγενική προσφορά:

1. «Χημικές Αρχές Εικ. 1.9» Από .Το αρχικό πρόγραμμα αποστολής ήταν το Elo 1219 στα Αγγλικά Wikibooks – Μεταφέρθηκε από τα en.wikibooks στα Commons. (CC BY 3.0) μέσω Commons Wikimedia
2. "Spoon Sugar Solution with Glass" By APN MJM – Δική του δουλειά (CC BY-SA 3.0) μέσω Commons Wikimedia


Πώς να προσδιορίσετε τις κρεατοελιές στη Χημεία

Στη χημεία, ένα mole είναι μια ποσότητα που χρησιμοποιείται συνδέει τα αντιδρώντα με προϊόντα σε στοιχειομετρικές εξισώσεις. Ένα mole οποιασδήποτε ουσίας είναι ίσο με 6,02 x 10^23 σωματίδια -- συνήθως άτομα ή μόρια -- αυτής της ουσίας. Για ένα δεδομένο στοιχείο, η μάζα (σε γραμμάρια) ενός mol δίνετα

Διαφορά μεταξύ πίεσης ατμών και σημείου βρασμού

Κύρια διαφορά – Πίεση ατμών έναντι σημείου βρασμού Η εξάτμιση και ο βρασμός είναι δύο όροι που χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν την αλλαγή φάσης ενός υγρού ή ενός στερεού. Η εξάτμιση είναι η αλλαγή φάσης ενός υγρού ή στερεού στον ατμό του. Ο βρασμός προκαλεί την αλλαγή φάσης ενός υγρού στους ατμούς

Στοιχεία στοιχείου ατομικού αριθμού 12 - Μαγνήσιο ή Mg

Το μαγνήσιο είναι στοιχείο ατομικού αριθμού 12. (Mark Fergus, CSIRO) Το μαγνήσιο είναι το στοιχείο που έχει ατομικό αριθμό 12 στον περιοδικό πίνακα. Είναι ένα από τα μέταλλα των αλκαλικών γαιών, με ασημί όψη σε καθαρή μορφή. Ακολουθούν ενδιαφέροντα στοιχεία στοιχείων: Στοιχεία ατομικού αριθμού 12 σ