Μια ματιά στο παράξενο και ανέγγιχτο οικοσύστημα κάτω από την Ανταρκτική
Υπάρχουν πολλά είδη που υπάρχουν στον κόσμο. Το βλέπουμε στην ποικιλομορφία ανάμεσα στα πολυάριθμα περιβάλλοντα που εξερευνούμε, από ερήμους μέχρι παγωμένες τούνδρες. Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν πολλά είδη που έχουν εξαφανιστεί σε όλη την ιστορία της Γης. Κι όμως, δεν είμαστε κοντά στο να ανακαλύψουμε πολλά από τα είδη που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Σε μια μελέτη του 2011 που έγινε από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Dalhousie, Halifax, Nova Scotia, διαπίστωσαν ότι μπορεί να υπάρχουν περίπου 8,7 εκατομμύρια είδη στη Γη αυτή τη στιγμή.
Περίπου 2,2 εκατομμύρια από αυτά τα είδη είναι θαλάσσια ζωή. Πέτυχαν αυτόν τον αριθμό αναλύοντας την τρέχουσα ταξινομική ομαδοποίηση των ειδών, η οποία ακολούθησε ένα συνεπές πρότυπο. Αυτό το μοτίβο τους βοήθησε να φτάσουν στον αριθμό τους. Γνωρίζοντας πόσα είδη έχουν ήδη ανακαλυφθεί, οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 86% των χερσαίων ειδών/πτηνών και το 91% των θαλάσσιων ειδών εξακολουθούν να μην έχουν ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο. Ενώ αυτός ο αριθμός είναι μια πρόβλεψη που χρειάζεται συνεχή έρευνα για να υποστηριχθεί, είναι μια βελτίωση από προηγούμενες προβλέψεις που έκαναν πολλές υποθέσεις και κυμαίνονταν από 3 εκατομμύρια έως 100 εκατομμύρια είδη. Το μεγαλύτερο ερώτημα τώρα είναι πού βρίσκονται αυτά τα άγνωστα είδη;
Από τον Μουντιανό στα Άκρα
Η εύρεση ενός είδους είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Όταν ξεκινάτε να ψάχνετε, χτενίζετε πολλά είδη που έχουν ήδη ανακαλυφθεί και μπορεί ακόμη και να χάσετε ένα νέο είδος επειδή είναι παρόμοιο με ένα ήδη ανακαλυφθέν είδος και δεν το προσέξατε. Αλλά το πρώτο ερώτημα που πρέπει να κάνει κανείς είναι πού πρέπει να αρχίσουν να ψάχνουν; Η απάντηση κυμαίνεται από εξωτικά εγχειρήματα στον Αμαζόνιο μέχρι την αυλή σας. Το 2011, δύο επιστήμονες ανακάλυψαν τρία νέα είδη μανιταριών στο παντοπωλείο τους επειδή είχαν αναμειχθεί με άλλα μανιτάρια. Νέα είδη έχουν βρεθεί στις αυλές, τις πόλεις και την ύπαιθρο. Αυτό συμβαίνει συνήθως επειδή αυτά τα νέα είδη είναι μικρά σε μέγεθος μικροσκοπικού, όπως τα βακτήρια.
Εκτός από αυτές τις κοσμικές περιοχές για την εύρεση ειδών, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται να αναζητήσουν είδη σε ακραία περιβάλλοντα, επειδή η εύρεση ζωής σε αυτές τις περιοχές παρέχει βασική εικόνα για τις κυτταρικές λειτουργίες κάτω από τέτοια αγχωτικά περιβάλλοντα. Παρέχουν επίσης πληροφορίες για το πώς θα μπορούσε να υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες, με παρόμοια περιβάλλοντα. Ένα τέτοιο ακραίο περιβάλλον είναι οι υδροθερμικοί αεραγωγοί. Αυτές οι οπές εκτοξεύουν πολύ τοξική ύλη στη γύρω περιοχή, που κυμαίνονται από ενώσεις θείου έως αμμωνία. Είναι επίσης εξαιρετικά ζεστά και γενικά επιβλαβή για τις περισσότερες ζωές. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά είδη που συνυπάρχουν με αυτούς τους αεραγωγούς καθώς έχουν αναπτύξει τρόπους για να μετατρέπουν τις χημικές ουσίες που διαχέονται από αυτό σε ενέργεια για να επιβιώσουν. Υπάρχουν επίσης είδη που ζουν σε υπερβολικό κρύο, υψηλή αλατότητα, υψηλές και χαμηλές πιέσεις, ακόμη και περιβάλλοντα με υψηλή ραδιενέργεια.
Τα είδη που ζουν σε αυτές τις περιοχές ονομάζονται εξτρεμόφιλα. Είναι απλώς οργανισμοί που είναι ικανοί να ζουν σε ακραία περιβάλλοντα από τα οποία θα πέθαιναν τα περισσότερα άλλα είδη. Είναι μια διαφορετική ομάδα που έχει ιδιαίτερο σκοπό για τους επιστήμονες. Αυτά τα ακραία φιλικά είναι πιθανές αναπαραστάσεις του πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή σε άλλα ακραία περιβάλλοντα, όπως ο Άρης ή η Ευρώπη.
Τα κρυμμένα οικοσυστήματα της Ανταρκτικής
Πρόσφατα, η υφαλοκρηπίδα πάγου Larsen C στην Ανταρκτική έχει σπάσει και ένα κομμάτι της έχει αρχίσει να απομακρύνεται. Ενώ τα νέα για τη διάσπαση οποιουδήποτε σημαντικού κομματιού σχηματισμού πάγου είναι τρομερά και είναι σημαντικά να τα κατανοήσουμε καθώς σχετίζονται με πράγματα όπως η κλιματική αλλαγή, το σπασμένο ράφι πάγου παρουσιάζει επίσης μια ανεκτίμητη ευκαιρία για τους επιστήμονες. Το σπασμένο ράφι πάγου αποκάλυψε 2.240 τετραγωνικά μίλια θαλάσσιου πυθμένα που κρατούνταν απομονωμένο από τον έξω κόσμο για περισσότερα από 120.000 χρόνια. Αυτός ο πυθμένας δεν είχε καμία επαφή με τον ανοιχτό ωκεανό και καμία πηγή φωτός. Αυτό το απομονωμένο οικοσύστημα παρουσιάζει το καλύτερο μέρος για να αναλυθεί η ζωή λόγω του πόσο παρόμοιες μπορεί να είναι οι συνθήκες με μέρη όπως ο ωκεανός κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης.
Οι οργανισμοί που ζουν εδώ θα είναι παρόμοιοι με εκείνους βαθιά μέσα στον πυθμένα του ωκεανού. Θα ήταν επίσης μερικοί ακραίοφιλοι που είναι ικανοί να ζουν σε πολύ ψυχρά περιβάλλοντα. Δεδομένης της θέσης του ραφιού, οι επιστήμονες θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να φτάσουν στον πυθμένα της θάλασσας για να το μελετήσουν. Η British Antarctic Survey (BAS) σχεδιάζει να στείλει ένα ερευνητικό σκάφος ήδη από το 2018. Επίσης, ανταγωνίζονται άλλους επιστήμονες για να είναι οι πρώτοι που θα μελετήσουν αυτήν την περιοχή. Ο άλλος σημαντικός παράγοντας που δρα εναντίον τους είναι ο χρόνος. Τώρα που ο πυθμένας της θάλασσας εκτίθεται στον υπόλοιπο κόσμο, θα αρχίσει να αλλάζει καθώς οργανισμοί, όπως το πλαγκτόν, αρχίζουν να αλληλεπιδρούν με το προηγουμένως απομονωμένο οικοσύστημα. Αυτό θα οδηγήσει σε μόλυνση που θα πρέπει να διευθετήσουν οι ερευνητές για να κατανοήσουν σωστά τα απομονωμένα οικοσυστήματα στην Ανταρκτική.
Δεν είναι γνωστά πολλά για τα απομονωμένα οικοσυστήματα κάτω από τα στρώματα πάγου της Ανταρκτικής, επειδή υπήρχαν μόνο δύο άλλες εκθέσεις πριν από αυτό το 1995 και το 2002. Εκτός από αυτά τα ράφια πάγου και τους κρυμμένους πυθμένες της θάλασσας, η Ανταρκτική διαθέτει επίσης κρυμμένες λίμνες με τα δικά τους απομονωμένα οικοσυστήματα. Το 2012, Ρώσοι ερευνητές είχαν κάνει γεωτρήσεις στη λίμνη Βοστόκ για να μελετήσουν το οικοσύστημά της. Η λίμνη Βοστόκ ήταν απομονωμένη από τον κόσμο για περισσότερα από 15 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό το χρονικό πλαίσιο είναι συγκλονιστικό και θα επέτρεπε να συμβεί σημαντική εξέλιξη. Η απομόνωση των μορφών ζωής από τη λίμνη και η σύγκριση με τη ζωή από τον υπόλοιπο κόσμο θα παρείχε σημαντικές πληροφορίες για το πώς αναπτύσσονται μεμονωμένες μορφές ζωής καθώς και για το πώς μπορεί να συμβεί διαφορετική εξέλιξη για αυτές. Θα πρόσφερε επίσης μια πολύ μεγαλύτερη εικόνα της ζωής σε άλλους πλανήτες λόγω της διάρκειας της απομόνωσής της. Οι επιστήμονες συνέλεξαν δείγματα και ισχυρίστηκαν ότι βρήκαν DNA που διέφερε από οποιοδήποτε βακτήριο που γνωρίζουμε. Η κεντρική διαμάχη γύρω από αυτό είναι ο υψηλός κίνδυνος μόλυνσης που θα μπορούσε να έχει συμβεί.
Θα χρειαζόταν πρόσθετη έρευνα για την αφαίρεση οποιασδήποτε πληροφορίας που προέκυψε λόγω μόλυνσης, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια ακριβή εικόνα της ζωής στη λίμνη Βοστόκ. Καθώς συνεχίζουμε να εξετάζουμε την περιοχή της Ανταρκτικής, μπορεί να βρούμε άλλες λίμνες και απομονωμένες περιοχές που θα μπορούσαν να αυξήσουν περαιτέρω την κατανόησή μας για τη ζωή στη Γη και τη διάρκεια της ζωής για να επιβιώσει.
